Karmaşık duyguların kapı eşiğinde duruyorum

Karmaşık duyguların kapı eşiğinde duruyorum Bir adım ötesi bilinmeyen girdap
Ne söylesem her birine farklı anlamlar yüklenen
Adlandıramadığım karma karışık duygularım


Söylemediğim o kadar çok şey var ki
Artık kendime bile söylemiyorum


Ne tuhaf değ mi?
Kendime söylemediğim yığınla cümle, tonla sözcük varken
Hiçbir şey olmamış gibi duruyorum


Esasında çok şey oluyor
Ama anlam veremediğim bir vurdumduymazlık son zamanlarda
Belki de böylesi kolay geliyor


Susup / Konuşmuyorum
Hiçbir şey olmadığında ya da söyleyecek bir şeyim olmadığından değil


Susarak anlatıyorum susturduklarımı
Anlaya bilirsen tabi…


Konuşup bir şeyler söylememi bekliyorlar yine de
Sadece olduğum yerde duruyorum
Neye, niçin, neden sessiz kalıp soru işaretleri takıyorum ki…


İçimde isyan bayrakları açılıyor
Her seferinde daha da zayıflıyor duvarlar
Bir darbeye daha dayanır mı bilmiyorum


Yine de
Üstüme bir beden büyük gelen
Ama giymekte inat ettiğim sukutu geçiriyorum üstüme


Ne kadar durgunsam o kadar asi bir yanım
Tersine akan Asi gibi..